Urologia

Uroflowmetria

Zaburzenie oddawania moczu są jednymi z najczęstszych dolegliwości ze strony układu moczowego zarówno u dzieci jak i u dorosłych zwłaszcza kobiet. Obejmują one zaburzenia oddawania moczu jak i  jego trzymania. Znacznie częściej występują zaburzenia trzymania, a wśród nich u dzieci najczęstszy jest tzw Zespół Nadreaktywnego Pęcherza Moczowego (ang. OAB - over active bladder).
Niezależnie od formy w jakiej występują te zaburzenia, mogą one skutkować nawracającymi zakażeniami układu moczowego (ZUM), okresowym lub stałym popuszczaniem moczu zarówno w ciągu dnia jak i w nocy, co sprawia te dolegliwości uciążliwymi. Nietrzymanie moczu może skutkować nieprawidłowym rozwojem dziecka w sensie adaptacji społecznej oraz zaniżać jego własną samoocenę.
Diagnostyka obejmuje wywiad, badanie fizykalne, badanie ankietowe tzw dzienniczek mikcji zwany inaczej kartą kontroli oddawania moczu oraz badanie przepływu cewkowego z zapisem EMG mięśni zwieraczy cewki moczowej. To ostanie badanie jest istotne ze względu na możliwość rozróżnienia typu zaburzeń oddawania moczu w sensie określenia nieprawidłowości działania dolnych dróg moczowych obejmujących pęcherz, cewkę moczową oraz kompleks zwieraczowy cewki moczowej. Badanie to jest bardzo proste do wykonania, nie wymaga specjalnego przygotowania, nie jest obciążające i nie niesie za sobą skutków ubocznych.
Leczenie tych zaburzeń obejmuje rehabilitację dolnych dróg moczowych (uroterapia) oraz leczenie farmakologiczne. Jednak w wielu przypadkach po uzyskaniu wyniku badania uroflowmetrycznego do ustąpienia dolegliwości wystarczająca jest uroterapia.