Ginekologia

HPV DNA

HPV (z ang. Human Papillomavirus) to wirus brodawczaka ludzkiego, który często odgrywa kluczową rolę w powstawaniu raka szyjki macicy. Jest to powszechnie występujący wirus. Do przeniesienia zakażenia najczęściej dochodzi podczas kontaktów seksualnych (genitalno-genitalnych, oralno-genitalnych i analno-genitalnych). W przypadku gdy zmiany wywołane przez HPV zlokalizowane są na zewnętrznych narządach płciowych (na prąciu, sromie) istnieje możliwość przeniesienia zakażenia przez bieliznę lub ręcznik, ale są to bardzo rzadkie sytuacje. HPV infekuje narządy moczowo-płciowe, atakuje głównie nabłonek.

Częstość zakażeń spada wraz z wiekiem. Spośród kobiet z pozytywnym wynikiem HPV, zmiany patologiczne obserwowane w materiale cytologicznym stwierdza się u 5-10% badanych. Szczyt zachorowań na raka szyjki macicy notowany jest u kobiet w wieku 45 – 59 lat.

Rodzaje wirusa HPV
Obecnie znamy ponad 120 odmian wirusa HPV, z czego ponad 40 przekazywanych jest drogą płciową. Większość z nich nie powoduje żadnych objawów, a zakażenie nimi mija samoistnie w okresie do 2 lat, jednakże niektóre typy wirusa prowadzą do rozwoju raka szyjki macicy.
 
Wirusy możemy podzielić na niskoonkogenne (niskiego ryzyka) oraz wysokoonkogenne(wysokiego ryzyka). Wirusy niskiego ryzyka odpowiedzialne są, zarówno u kobiet jak i mężczyzn, za powstawanie łagodnych zmian brodawkowatych narządów rozrodczych (określanych jako kłykciny kończyste). Statystycznie, przewlekła infekcja HPV zwiększa 500-krotnie ryzyko rozwoju raka szyjki macicy. Potwierdzono w testach, że DNA HPV jest obecne w 99,7% przypadków raka szyjki macicy, zatem to oznacza, że HPV ma wpływ na prawie każde zachorowanie na tą przypadłość.
 
Zakażenie typami HPV wysokoonkogennym związane jest również z występowaniem innych, rzadszych nowotworów narządów moczowo-płciowych, takich jak rak odbytu, pochwy i sromu, a także gardła czy języka.
 
Wskazania do wykonania testu HPV
Ocenia się, że immunosupresja, zakażenie HIV, palenie tytoniu i czynniki genetyczne mogą uniemożliwić układowi odpornościowemu zahamowanie rozwoju i zwalczenie infekcji wywołanej wirusem HPV. Istnieją też pośrednie dowody na istnienie utajonej formy zakażenia wirusem HPV, która pod wpływem dysfunkcji układu odpornościowego prowadzi do ponownej aktywacji wirusa. Zakażenie wirusem HPV zwykle przebiega bezobjawowo, dlatego bardzo często jego nosiciele nie wiedzą, że są zarażeni, co sprzyja rozprzestrzenianiu się wirusa.
 
Najpewniejszym sposobem wykrycia infekcji jest wykonanie testu DNA HPV. Umożliwia on wczesne wykrycie wirusa i podjęcie kroków zapobiegających rozwojowi chorób.
 
Najlepszymi metodami rutynowej detekcji wirusa HPV są metody molekularne oparte na najnowocześniejszej technologii Real Time PCR. Są to testy genetyczne, które pozwalają na dokładne określenie, jakim typem wirusa HPV pacjent lub pacjentka został/a zakażony/a. Technika oparta na badaniu DNA bardzo precyzyjnie określa obecność DNA wirusa w organizmie.